ทะเลสาบสงขลา : ลากูนบนชายฝั่งทะเลด้านตะวันออกของไทย

ลากูนคือทะเลสาบ และทะเลสาบสงขลาคือลากูนใหญ่ที่สุดในดินแดนชายฝั่งทะเลด้านตะวันออกของประเทศไทย มีลักษณะเป็นเกาะ เดินเรือจากนครศรีธรรมราชผ่านเส้นทางน้ำแถบอำเภอหัวไทรมายังเมืองพัทลุงที่ปากประและลำปำได้ การเกิดเป็นทะเลสาบได้นั้น ต้องอาศัยเขาและแนวสันทรายที่เกิดขึ้นจากการทับถมของปะการังจากหัวเขาแดงไปถึงระโนดและจากระโนดผ่านหัวไทรขึ้นไปยังปากพนังและแหลมตะลุมพุก เกิดแนวสันทรายที่กระทำด้วยคลื่นลมซึ่งพัดเข้าสู่ชายฝั่งทะเล เป็นสันทราย [San dune] ระยะทางร่วม ๑๕๕ กิโลเมตร

พื้นที่ทะเลสาบสงขลา แบ่งออกเป็น ๓ ตอน ตอนเหนือคือทะเลน้อย ตอนกลางคือทะเลหลวง และตอนใต้สุดคือทะเลสาบ มีทางออกทะเลอยู่ที่ปลายหัวเขาแดงและแหลมสนฝั่งเมืองสงขลา นับเนื่องเป็นลากูนที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของภูมิภาคในปัจจุบัน

บริเวณโคกเมือง ซึ่งมีกลุ่มโบราณสถานหลายแห่งและต่างยุคสมัย โดยมีพระบรมธาตุที่วัดเขียนริมคลองบางแก้วเป็นประธาน คลองบางแก้วไหลสู่ทะเลสาบสงขลา ด้านหน้าคือแนวแหลมจองถนน และเห็นเกาะสี่เกาะห้าซึ่งเป็นแหล่งทรัพยากรรังนกสินค้าส่งออกที่สำคัญของบ้านเมืองรอบทะเลสาบ